Aleksander Bolesław Maciesza
Urodził się 16 czerwca 1875 r. w Tomsku na Syberii jako syn polskiego zesłańca. Fotografią zainteresował się wkrótce po ukończeniu studiów medycznych. Będąc lekarzem obwodowym w Górach Ałtajskich wykonał swoje pierwsze zdjęcia, fotografował ludzi i przyrodę. Do płocka przybył 25 kwietnia 1901 r. Od tego czasu za pomocą fotografii dokumentował swoje badania antropologiczne a także fotografował miasto i jego okolice. W tym czasie zainteresował się historią fotografii i w oparciu o dostępne źródła zaczął opracowywać życiorysy znanych polskich fotografów. Materiały te publikował w czasopismach i w „Polskim Słowniku Biograficznym”. W 1906 r. został wybrany na posła do I Dumy Państwowej w Petersburgu. Był też inicjatorem powołania Gimnazjum im.Władysława Jagiełly (w 1906 roku), gdzie był długoletnim lekarzem i nauczycielem. 23 marca 1907r. na inauguracyjnym posiedzeniu został wybrany Prezesem reaktywowanego Towarzystwa Naukowego Płockiego, któremu prezesował do końca życia. 5 października 1917 został powołany na pierwszego burmistrza Płocka, a od listopada 1918 do 9 września 1919 pełnił funkcję prezydenta miasta. Od 1927 r. był prezesem Płockiego Towarzystwa Lekarskiego.
W 1937 roku w Warszawie na Zjeździe Związku Polskich Towarzystw Fotograficznych wygłosił referat: „Sprawa obchodu stulecia fotografii w Polsce”. W oparciu o rezolucję Zjazdu, Aleksander Maciesza przystąpił do zbierania i opracowywania materiałów związanych z historią fotografii polskiej. Do roku 1939 spisał dzieje fotografii polskiej w latach 1839-1889 (wydane drukiem w roku 1972 nakładem Towarzystwa Naukowego Płockiego). Było to pierwsze opracowanie historii fotografii polskiej.
W zbiorach Towarzystwa Naukowego Płockiego i Muzeum Mazowieckiego w Płocku zachowały się liczne negatywy i zdjęcia autorstwa Aleksandra Macieszy. Prawie wszystko dobre i ciekawe, co działo się w Płocku w pierwszej połowie XX wieku, było jego dziełem lub współdziełem.
Zmarł 10 października 1945 r.